[FANFIC KYORYUGER YAOI]Will you be my boy? ::Special Part:: ของขวัญ NC CUT
“ฉันเป็นของขวัญวันเกิด อ่า.. ของเอียนไงล่ะ”
พูดจบก็หันหน้ามาหาคนตัวสูงกว่า
ดันอีกคนจนติดผนังห้องสีสะอาดตา และไล้มือผ่านกางเกงนอนสีดำสนิท
เงยหน้าขึ้นมาสบตาคนรักที่ดูจะแปลกใจไม่น้อยกับการกระทำแบบนี้ของเขา
ก่อนจะดึงกางเกงนอนลงพร้อมกับบ็อกเซอร์ด้านใน
“บอย...”
เสียงทุ้มกระเส่าดังขึ้นและมันกำลังทำให้คนที่กักเก็บความอายไว้ภายใต้สีหน้ายั่วยวนคุกเข่าลงตรงหน้าร่างสูง
มือเล็กจับแกนกายที่เริ่มขยายตัวเพราะแรงอารมณ์ขึ้นมาจ่อริมฝีปากบางที่อ้าออกและงับส่วนปลายเบาๆ
ดวงตารีเรียวที่ฉ่ำน้ำปรือช้อนมองคนตัวสูงที่มีสีหน้าราวกับว่าอยากจะกระชากตัวเขาไปและทำให้มากกว่านี้
ใบหน้าขาวที่เริ่มจะหายร้อนไปแล้วกลับมาร้อนผ่าวอีกครั้ง
โซจิค่อยๆใช้โพรงปากครอบแกนกายใหญ่อย่างเงอะงะแต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ความต้องการของเพลย์บอยหนุ่มลดน้อยลงเลย
เด็กหนุ่มขยับแกนกายเข้าออกอยู่ไม่กี่ครั้งก็เอามันออกมาใช้ลิ้นเล็กไล่เลียตามความยาว
ใช้ฟันครูดไปบ้างจนคนถูกปรนเปรออดซี๊ดปากด้วยความเสียวขึ้นมาไม่ได้
นี่เป็นครั้งแรกของเขาที่ใช้ปาก ...
ดวงตารีเรียวปิดลง
ริมฝีปากอมแกนกายเข้าปากไปอีกครั้งและขยับเข้าออกอย่างเชื่องช้า
ในหัวสมองพยายามนึกว่าเอียนเคยทำให้เขาอย่างไรบ้าง เด็กหนุ่มดูดดุนแกนกายจนแก้มตอบ
เริ่มขยับปากเข้าออกด้วยความเร็วที่มากกว่าเก่าจนเริ่มรู้สึกได้ถึงน้ำขาวขุ่นที่ใกล้จะปลดปล่อยออกมา
เพียงขยับอีกไม่กี่ครั้งน้ำขาวขุ่นก็ถูกปลดปล่อยมาเต็มโพรงปากของโซจิที่ค่อยๆลืมตาขึ้นสบตามองกับเอียนที่ไม่มีเหงื่อสักหยดแตกต่างจากเขาที่ตอนนี้เหงื่อชุ่มกายไปหมดทั้งกาย
รู้ตัวอีกทีเขาก็เผลอกลืนน้ำลงคอไปหมดแล้ว ใบหูนิ่มกำลังแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงเข้ม
กายผอมที่นั่งหอบแฮ่กอยู่บนพื้นถูกช้อนไปในอ้อมแขนแกร่งภายในไม่กี่วินาที
ริมฝีปากได้รูปกดจูบบนแก้มขาวระเรื่อ กระซิบข้างใบหูด้วยน้ำเสียงแหบพร่าที่ทำให้หัวใจแทบเต้นผิดจังหวะ
“ถ้าพรุ่งนี้ลุกไม่ขึ้น โทษความน่ารักของตัวเองแล้วกันนะ.. โซจิ”
“ใครบอกให้นายเรียกชื่อฉันในเวลาแบบ.. อ๊ะ!”
ก่อนที่จะได้โวยวายแก้อาการเขินอายทั้งหมดนั่น
คนตัวผอมก็เพิ่งรู้สึกตัวว่าถูกปล่อยลงบนโซฟาตัวยาวที่กว้างขวางพอสำหรับผู้ชายตัวโตสักคน
แต่สำหรับในตอนนี้คนที่ส่วนสูงไล่เลี่ยกันกำลังแลกเปลี่ยนรสชาติของริมฝีปากกันอย่างไม่มีฝ่ายใดลดละ
ขยับกายบดเบียดแนบชิดจนต่างคนต่างรู้สึกร้อนผ่าวไปหมดทั้งกาย
โซจิปรือตามองคนที่ถอนจูบออกมา
แต่ก็ต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อถูกมือเรียวยาวลากผ่านส่วนกลางลำตัวที่มีเพียงบ็อกเซอร์ตัวบางปกปิดไว้
ลูบไล้และบดคลึงแกนกายจนเด็กหนุ่มเผลอตัวเลิกชายเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวโคร่งขึ้นมากัด
เผยให้เห็นหน้าท้องขาวที่ไม่ถึงกับแบนราบเหมือนของผู้หญิง
หากแต่ทำให้อารมณ์ของเอียนพุ่งสูงขึ้นมาได้ทุกครั้ง
บอยก็ยังคงเป็นบอยไม่เปลี่ยน
แม้ว่าเวลาจะล่วงเลยผ่านไปเท่าไหร่แล้วก็ตาม
เจ้าของเรือนผมสีดำสนิทเริ่มขบเม้มเข้าที่ซอกคอคนที่เหมือนจะต่อต้านแม้สุดท้ายแล้วกายผอมก็อ่อนยวบอยู่ในอ้อมแขนของเขาอีกตามเคย
มือเรียวยาวลูบไล้ไปทั่วร่างกาย เขาไม่คิดจะกระชากเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งที่บัดนี้เปิดออกให้ปรากฏให้เห็นเพียงแค่ช่วงไหล่เนียนออกไปจากตัวโซจิ
รวมทั้งเนคไทของโรงเรียนสมัยมัธยมปลายด้วย
เพราะเขาคิดว่าแบบนี้.. กรีนบอยของเขาดูเซ็กซี่มากกว่าคนอื่นเป็นไหนๆ
“อื๊อ! พรุ่งนี้..”
โซจิโกยอากาศเข้าปอดแทบไม่ทันเมื่อลิ้นร้อนปรนเปรอยอดอกทั้งสองข้างให้ “พรุ่งนี้
ม..ไม่ใช่วัน อ่าห์.. หยุดนะ”
แม้ว่าปากจะร้องห้ามออกไปสลับกับเสียงครางเบาหวิวที่เจ้าตัวคิดว่ามันน่าอายนั่น
แต่การกระทำกลับตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง
เมื่อช่วงล่างที่ไร้กางเกงบ็อกเซอร์ปกปิดตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่อาจรู้ได้กำลังเสียดสีกับหน้าท้องใครอีกคนจนทวีความร้อนในร่างกายมากกว่าเดิมเป็นเท่าตัว
เอียนกระซิบเสียงกระเส่า “บอย..”
ริมฝีปากได้รูปขบเม้มใบหูนุ่ม
ในขณะที่นิ้วมือเรียวยาวก็ถือโอกาสแทรกเข้าไปในช่องทางของอีกฝ่ายเข้าไปทีละนิ้วอย่างใจเย็น
ควานหาจุดกระสันคุ้นเคยในร่างและเพิ่มนิ้วกระแทกลงไปที่จุดนั้นซ้ำๆจนสะโพกแทบอยู่ไม่ติดโซฟานุ่ม
โซจิกำลังเม้มปากเข้าหากันแน่น มือจิกลงไปที่ต้นขาของตนทำให้รอยเล็บและรอยจ้ำแดงแทบจะทั่วทั้งผิวเนื้อ
ชายหนุ่มช้อนตามองคนที่หลับตาปี๋เมื่อเขาใช้ลิ้นสัมผัสส่วนกลางลำตัวที่เริ่มขยายตัวอย่างเชื่องช้าราวกับกำลังกลั่นแกล้งกัน
มืออีกข้างยังคงขยับเข้าออกอย่างต่อเนื่องในช่องทางสีหวาน
“อ่ะ..! เอียน”
ดวงตาฉ่ำน้ำตาปรือมองลิ้นร้อนที่ไล้เลียวนไปมาที่ส่วนหัวจนน้ำขาวขุ่นเริ่มไหลออกมาจากตรงนั้น
กายขาวกระตุกเมื่อใกล้จะปลดปล่อยออกมา
ถ้าหากคนขี้แกล้งไม่ละริมฝีปากออกและขยับนิ้วออกจากช่องทางนั้นมาขยี้ส่วนหัวของแกนกายที่ร้อนผ่าวไปหมดแทน
เด็กหนุ่มทำหน้าเหมือนอยากจะร้องไห้ซะให้ได้เมื่อความต้องการที่ไม่ได้ถูกปลดปล่อยยังคงให้ความรู้สึกร้อนรุ่มไปทั้งตัวอยู่แบบนี้
“หืมม์..?”
“จะทำอะไรก็ทำสิ!”
เอียนหัวเราะในลำคอ
“ไม่กลัวว่าพรุ่งนี้จะลุกไม่ได้แล้วรึไง”
โซจิสะบัดหัวไปมาพลางปัดมือเรียวยาวออกจากส่วนกลางลำตัวของตน
ขยับมือไปจับแกนกายใหญ่ของอีกคนขึ้นมาในมือและเอามาเสียดสีกับส่วนกลางลำตัวภายในฝ่ามือขาว
ขยับร่างกายท่อนล่างให้แนบชิดกับร่างสูง จับแกนกายเสียดสีไปมาจนกระทั่งเริ่มมีน้ำสีขาวขุ่นออกมาจากส่วนปลายด้วยกันทั้งคู่
“ค..คราวนี้.. ฉันจะไม่ อื๊อ! ..ขอนายหรอก”
และคนที่บอกว่าจะไม่ขอคนรักเหมือนครั้งก่อนๆอีกก็ถูกกดลงกับโซฟาโดยร่างสูง
เขายกยิ้มมุมปากพร้อมแทรกตัวเข้าไปจนสุดในคราวเดียวจนคนใต้ร่างร้องเสียงดัง
“เจ็บ!!” โซจิข่วนต้นแขนคนด้านบนอย่างไม่รู้ตัว
ทั้งยังร้องออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นปนเสียงครางหวานในลำคอ
คนตัวสูงโน้มกายเข้าหาร่างผอมใต้ร่าง กดกายเข้าแนบลึกเข้าไปอีก
“บอยนี่มัน..”
“อ๊ะ..อะ อ้าห์.. ไร..” เด็กหนุ่มหายใจหอบถี่
มือสองข้างจับที่ต้นแขนหนาของอีกฝ่ายแน่น จิกเล็บเข้าไปในเนื้อจนเลือดซึม
หากแต่ริมฝีปากบางก็จูบบนแผงอกกว้าง
เริ่มดูดเม้มให้รอยสีแดงค่อยๆประดับอยู่บนตัวของอีกฝ่าย
ในขณะที่เอียนก็เริ่มขยับตัวเข้าออกอย่างเชื่องช้า
ใบหน้าหล่อเหลาซุกอยู่ที่ซอกคอของคนตัวเล็กกว่า
“บอยนี่มัน.. น่ารัก...”
เพลย์บอยหนุ่มกระซิบเสียงพร่า พร้อมกระแทกกายเข้าที่จุดภายในของอีกฝ่าย
“อ๊ะ! ฉ..ฉันไม่... อ๊าา!!”
ยังไม่ทันที่จะได้ปฏิเสธอะไรจบ
คนด้านบนก็ขยับกายออกและถาโถมแรงกระแทกเข้าใส่ด้วยความเร็วที่เพิ่มขึ้น
จนเสียงของเนื้อที่กระทบกันก็ดังไปทั่วทั้งห้อง
เช่นเดียวกันกับเสียงแลกเปลี่ยนริมฝีปากของคนทั้งคู่ ร่างกายแนบชิดกันจนแทบจะเป็นหนึ่งเดียวกัน
“อึ้ก.. เอียน ..ร อ่าส์! แรงอีก...”
และเมื่อได้รับคำขออย่างนั้น
คนคุมจังหวะครั้งนี้ก็ขยับกายเข้าแนบชิดจนแกนกายของโซจิเสียดสีกับหน้าท้อง
มือเรียวยาวจับสะโพกมนไว้แน่นแล้วกระแทกเน้นย้ำที่จุดเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้วยความต้องการและนอกเหนือกว่านั้น..
ด้วยความรัก..
และแล้วน้ำสีขุ่นก็ปลดปล่อยออกมาเต็มหน้าท้องของร่างสูง
และกระจายไปตามโซฟานุ่ม โซจิหายใจหอบแต่ก็ไม่ได้เอาหน้ามาซบตัวเอียนอย่างครั้งก่อนๆที่ผ่านมา
วันนี้คนตัวเล็กกว่ากลับกระซิบด้วยน้ำเสียงเหมือนแมว.. ยั่ว
“เอียน~ ขอ.. อ๊าห์.. อีกรอบ น.. อื้ออ~ นะ”
ปากบางเป่าลมหายใจร้อนใส่ชายหนุ่มที่ตอนนี้กระตุกยิ้มขึ้นมา
ส่วนคนที่กลายเป็นของขวัญวันเกิดก็ขยับขาโอบรอบเอวหนา ตัวสั่นไหวไปตามแรงกระแทกของเพลย์บอยหนุ่ม
และช่องทางที่ตอดรัดถี่ก็มีน้ำขาวขุ่นของร่างสูงที่เอ่อล้นออกมา
เอียนลุกขึ้นเต็มความสูงในขณะที่กายยังเชื่อมต่อกันอยู่
มือเรียวยาวประคองสะโพกมนไว้แน่น
“นาย.. จะไปไหน...”
ดูเหมือนว่าคราบแมวยั่วจะหายไปหมดแล้วเมื่อแกนกายที่ขยายตัวขึ้นมาอีกครั้งด้วยความต้องการจะกดลึกเข้าไปในช่องทางมากกว่าเก่าเพราะอยู่ในท่านี้
มือขาวเกาะไหล่หนาแน่นราวกับว่าจะร่วงลงไปนอนกับพื้น
“ต่อที่เตียง” ตอบด้วยน้ำเสียงสบายอารมณ์พร้อมกับออกเดินอย่างเชื่องช้า
“หรือว่าจะไปที่ห้องน้ำดีล่ะ Good Boy~”
โซจิรู้สึกหน้าร้อนขึ้นมาอย่างปิดไม่มิด
กายผอมซบหน้าลงกับไหล่กว้างพร้อมพึมพำเสียงเบาหวิว หากแต่คนฟังนั้นได้ยินชัดเจนทุกถ้อยคำ
“ทุกที่เลยก็ได้.. ก็วันนี้ฉันเป็นของขวัญวันเกิดของเอียนนี่”
และถ้าโซจิไม่คิดจะทำตัวเป็นเด็กดีอย่างที่หนังสือนั่นว่าไว้
ตอนนี้เขาคงจะไม่...
“อ๊าาส์! อ่ะ.. เอียน!!”
“พ.. พอ.. อ่าห์~ ด..ได้แล้ว อื๊อ!?”
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น