CUT [SF HiGH&LOW] Honesty (4)
ลิงค์นิยาย: https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=2103838&chapter=5
โทโดโรกิยกยิ้มที่ดูร้ายกาจมาให้ในขณะที่สองมือโอบรอบคอของมุรายามะ
ให้ตายเถอะ
ทำไมเด็กคนนี้ถึงแสบได้ขนาดนี้กันนะ
มือหนาลูบไล้ไปตามเอวบาง
เลื่อนมาหยุดอยู่ที่สะโพกยามที่คนบนตักขยับกายบดเบียดกับส่วนกลางลำตัวของเขาจนต้องกัดฟันข่มอารมณ์ไว้
ดูเหมือนว่าโทโดโรกิจะชอบใจที่เห็นเขาที่พยายามอดกลั้นถึงได้ขยับตัวไปมายิ่งกว่าเก่าเสียจนเขาออกแรงบีบสะโพกของอีกฝ่ายแรงขึ้น
“โทโดโรกิจัง”
เขากระซิบเรียกชื่ออีกฝ่ายลอดไรฟัน
และมุรายามะก็ได้ค้นพบว่าโทโดโรกิช่างร้ายกาจเหลือเกิน
“หืม”
“พอแล้ว”
ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ
เขารู้ว่าโทโดโรกิเป็นคนหัวรั้น แต่ไม่รู้ว่าจะรวมถึงเรื่องนี้ด้วย
ชายหนุ่มกัดฟันกรอดยามที่ถูกก้นนุ่มบดเบียดเข้าหาอีกครา
ทันทีที่เส้นความอดทนขาดผึง เขาก็จับอีกฝ่ายให้เป็นฝ่ายนอนราบอยู่บนเตียง
จัดการถอดเสื้อยืดบนกายบางออก เหลือเพียงกางเกงขาสั้นตัวเดียว
เขางับเข้าที่ยอดอกสีอ่อนเบา
ๆ อย่างหยอกล้อ หากแต่คนถูกสัมผัสสะดุ้งโหยง
มุรายามะสบสายตากับคนที่ยั่วยวนเขาเมื่อครู่
แลบลิ้นเลียยอดอกสีอ่อนไปมาจนมันตั้งชูชัน
ในขณะที่ใช้มือเล่นกับยอดอกอีกข้างไปด้วย
“อึก..
มุรายามะ”
ดวงตาที่มองเขาผ่านเลนส์แว่นฉ่ำน้ำตา
ภาพของเด็กหนุ่มที่กัดริมฝีปากของตัวเองแน่นทำให้มุรายามะตวัดลิ้นไปมายิ่งกว่าเก่าจนอีกฝ่ายหลุดเสียงครางออกมา
อดไม่ได้ที่จะทิ้งรอยกัดและรอยขบเม้มไว้ตามผิวขาว ชายหนุ่มหยุดหยอกล้อกับยอดอกสีอ่อนแล้วกดจูบอีกฝ่ายที่หน้าผากอย่างอ่อนโยน
“อยากทำรึเปล่า”
โทโดโรกิพยักหน้าหงึกแทนคำตอบ
เขาเอื้อมมือไปเปิดลิ้นชักตรงหัวเตียง
หยิบเจลหล่อลื่นกับถุงยางอนามัยออกมาหนึ่งกล่อง
หันมาดึงกางเกงขาสั้นออกจากเรียวขาของเด็กหนุ่มที่นอนราบอยู่บนเตียงและโยนมันออกไปข้างเตียง
ค่อย ๆ จับปลายขาของเด็กหนุ่มแยกออกจากกัน ใช้เจลหล่อลื่นกับนิ้วมือเป็นตัวเบิกทาง
ทว่าเพียงแค่ปลายนิ้ว โทโดโรกิก็สะดุ้งเฮือก
กำฝ่ามือเข้าหากันแน่นเสียจนน่าสงสาร
มุรายามะกดจูบเบา
ๆ ราวกับปลอบอีกฝ่าย ใช้เวลาอยู่ครู่ใหญ่ถึงจะสามารถเอานิ้วชี้เข้าไปได้ทั้งหมด
ค่อย ๆ ขยับเรียวนิ้วเข้าออก ก่อนที่จะเพิ่มจำนวนนิ้วไปเรื่อย ๆ อย่างเชื่องช้า
เขามองคนใต้ร่างที่ส่งเสียงครางพร้อมกับใบหน้าที่แดงระเรื่อ
อดไม่ได้ที่จะบดจูบร้อนแรงบนริมฝีปากบางที่เผยอออกราวกับเชิญชวน
ลิ้มรสความหอมหวานจากอีกฝ่ายครั้งแล้วครั้งเล่า
เขาเอานิ้วออกจากช่องทางของอีกฝ่าย
ก่อนที่จะใช้แกนกายที่สวมใส่ถุงยางอนามัยแทรกเข้าไปในช่องทางด้านหลังอย่างระมัดระวัง
ถึงอย่างนั้นโทโดโรกิก็ดูทรมานเสียจนมุรายามะต้องกอดปลอบ
ใบหน้าที่มักจะมีสีหน้านิ่งเฉยกำลังมีน้ำตาและซุกอยู่กับแผงอกของเขา
ชายหนุ่มยกมือขึ้นลูบกลุ่มผมสีดำสนิทอย่างเบามือ กดจูบลงบนริมฝีปากบางที่เริ่มแดงช้ำอีกครา
ในขณะที่ค่อย ๆ ขยับส่วนกลางลำตัวเข้าหาอีกฝ่ายไปด้วย
เสียงครางของอีกฝ่ายในลำคอทำให้มุรายามะแทบคลั่ง
เขางับริมฝีปากของเด็กหนุ่มเบา ๆ ในขณะที่อีกฝ่ายหดคอหนี
ช่องทางรักที่บีบรัดแกนกายของเขาอยู่ก็ทำให้ความอดทนที่มีอยู่เริ่มจะลดลงไปเรื่อย
ๆ แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม มุรายามะจะอดทนค่อย ๆ
ขยับแกนกายของตนแทรกเข้าไปในร่างกายของอีกฝ่ายอย่างเชื่องช้าเพื่อให้โทโดโรกิเจ็บน้อยที่สุด
“อื้อ..
ม..มุรายามะ”
“หายเจ็บรึยัง”
เขากระซิบถามข้างใบหู ขบเม้มมันเบา ๆ จนอีกฝ่ายหลุดเสียงครางออกมา
“ม..ไม่เจ็บ”
โทโดโรกิส่ายหน้าไปมา
แกนกายถูกขยับเข้ามาจนสุด
มุรายามะจูบปลอบเด็กหนุ่มในอ้อมแขนอีกคราก่อนที่จะเริ่มขยับสะโพกเข้าออกเป็นจังหวะ
เขาซี้ดปากยามที่ช่องทางด้านหลังบีบรัดมากขึ้นเมื่อเขากระแทกลงไปที่จุดกระสันของเด็กหนุ่มใต้ร่างที่ครางแทบไม่เป็นภาษาราวกับไม่ใช่คนคนเดียวกับคนที่ชอบทำหน้าดุใส่เขาอยู่ตลอดเวลา
เพราะในเวลานี้โทโดโรกิที่ปรือตามองเขาทั้งน้ำตาช่างน่าเอ็นดูเสียจนต้องโน้มใบหน้าไปมอบจูบให้อีกครา
เราทั้งคู่ละริมฝีปากออกจากกันอย่างอ้อยอิ่ง
สบมองเข้าไปในดวงตาที่เปี่ยมไปด้วยความต้องการของโทโดโรกิ ราชาภาคค่ำยกยิ้มยามที่กระแทกแกนกายเข้าออกพร้อมกับใช้นิ้วเล่นกับส่วนหัวของแกนกายของเด็กหนุ่มไปในเวลาเดียวกัน
ทว่าเขากลับหยุดการกระทำไว้แค่นั้น
“อื้อ
มุรายามะ”
“อะไร”
“ทำอีก
อ๊า!”
ยังไม่ทันที่เด็กเอาแต่ใจจะออกคำสั่งเสร็จ
เขาก็กระแทกเข้าไปจนสุดลำจนตัวของโทโดโรกิขยับไปตามแรงกระแทก
แน่นอนว่ามุรายามะถูกสายตาดุ ๆ นั่นมองมาเหมือนอย่างเคย ก่อนที่จะขยับกายเข้าหาอีกฝ่ายถี่รัวตามแรงอารมณ์
“เร็วอีก
อื้อ จ..จะเสร็จแล้ว”
เขาครางในลำคอตอบพลางขยับสะโพกเข้าออกช่องทางรัวเร็วยิ่งขึ้นกว่าเก่า
จนกระทั่งภาพในหัวเป็นสีขาวโพลน
ชายหนุ่มโอบกอดคนรักไว้แน่นยามที่ปลดปล่อยความต้องการออกมาเช่นเดียวกับโทโดโรกิที่ปลดปล่อยออกมาเลอะหน้าท้องของพวกเขาทั้งคู่
ราชาภาคค่ำค่อย
ๆ
ขยับส่วนกลางลำตัวออกมาจากคนที่ครั้งหนึ่งตั้งใจจะโค่นล้มเขาที่ในเวลานี้มุดใบหน้าเข้ากับหมอนหนุนไปเสียแล้ว
ชายหนุ่มยกยิ้มยามที่ช้อนตัวเด็กหนุ่มที่เต็มไปด้วยรอยแดงตามตัวขึ้นมาอุ้มในอ้อมแขน
“ไปอาบน้ำกัน”
ไม่มีเสียงตอบรับจากโทโดโรกิ
เด็กหนุ่มทำแค่เพียงมุดใบหน้าแดงระเรื่อเข้าหาแผ่นอกของมุรายามะ
ชายหนุ่มยกยิ้มยามที่โน้มใบหน้าลงไปกดจูบบนหน้าผากอย่างเอ็นดูอีกครา
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น