[CUT SF HiGH&LOW] Honesty (2)
“ทำ..กัน..”
เสียงของโทโดโรกิขาดห้วง ลมหายใจอุ่นร้อนรินรดอยู่ข้างใบหูทำให้มุรายามะลืมตาขึ้นมามองเด็กหนุ่มในอ้อมแขนที่งับเข้าที่ต้นคอของเขาเบา ๆ ราวกับต้องการจะเอาคืน ถ้อยคำที่ไม่คาดคิดว่าจะออกจากปากอีกฝ่ายกับเรื่องอย่างว่าทำให้หัวใจเต้นระรัว ยิ่งโทโดโรกิเป็นฝ่ายขึ้นคร่อมร่างกายของเขาก่อนที่จะเริ่มจูบกันยิ่งทำให้มุรายามะรู้สึกพ่ายแพ้
เขาบดจูบกับริมฝีปากบางครั้งแล้วครั้งเล่า ใช้ลิ้นสอดเข้าโพรงปาก หยอกล้อกับเรียวลิ้นของอีกฝ่าย สองมือลูบไล้ไปตามลำตัว จับคนที่คร่อมทับขึ้นมานั่งบนตักแทน ชายหนุ่มดึงกางเกงขาสั้นของโทโดโรกิออกจนคนที่นั่งอยู่บนตักมีเพียงแค่เสื้อยืดของเขาที่ปกปิดร่างกายอยู่ ราชาภาคค่ำยกยิ้มยามที่เห็นแก่นกายสีอ่อนที่กำลังแข็งขืน และเพียงแค่ใช้ปลายนิ้วลูบส่วนหัวเบา ๆ ก็ทำให้เด็กหนุ่มหลุดเสียงครางออกมาได้อย่างง่ายดาย
โทโดโรกิไม่ยอมแพ้ ยื่นฝ่ามือเข้าไปแตะส่วนกลางลำตัวของมุรายามะผ่านบ็อกเซอร์บ้าง มือทั้งสองข้างถอดบ็อกเซอร์ของอีกฝ่ายอย่างเงอะงะ เด็กหนุ่มหลบตา หันหน้ามองไปทางอื่น ในขณะที่มุรายามะรวบแก่นกายของเราทั้งคู่ให้อยู่ในฝ่ามือแล้วค่อย ๆ รูดรั้งมัน เขาเฝ้ามองใบหน้าที่เคยนิ่งเฉย บัดนี้กลับกลายเป็นใบหน้าน่ารักที่แดงระเรื่อ ดวงตาที่มองผ่านเลนส์แว่นช่างดูอ้อนวอนจนชายหนุ่มต้องโน้มใบหน้าเข้าไปจูบอีกครา เร่งความเร็วมือให้ขยับขึ้นลง โทโดโรกิตัวเกร็ง กอดรัดร่างกายของเขาไว้ จิกเล็บลงบนแผ่นหลังอย่างระบายอารมณ์
“อึก.. อื้อ มุรายามะ”
ภาพของเด็กหนุ่มที่ขยับสะโพกเข้าหาฝ่ามือของเขาช่างดูเย้ายวนเหลือเกิน ริมฝีปากแดงช้ำที่เลอะน้ำลายเพราะจูบมาราธอนเมื่อครู่เผยอออก โทโดโรกิใช้มือข้างหนึ่งวางลงบนท่อนแขนข้างหนึ่งของชายหนุ่มที่กำลังรูดสาวความต้องการของพวกเรา เด็กหนุ่มกัดปากแน่น จิกเท้าลงบนผ้าปูที่นอนที่ยับยู่
“โทโดโรกิ..” เขาเรียกชื่ออีกฝ่ายเสียงต่ำ
“อ๊ะ อ๊ะ.. อื้อ จะเสร็จ –”
ชายหนุ่มหยุดมือ มองใบหน้าที่ปนเปไปด้วยความต้องการและความทรมาน ดวงตาฉ่ำน้ำปรือมองมาราวกับตั้งคำถาม
“ขอร้องสิ”
เด็กหนุ่มขมวดคิ้วฉับ ปากแดงก่ำเผยอออกโดยที่ไม่รู้ว่าจะต่อว่าหรือขอร้องมุรายามะดี ราชาภาคค่ำยกยิ้ม จดจ้องมองแก่นกายของอีกฝ่ายที่ต้องการจะปลดปล่อยเต็มทน เขาไล้นิ้วมือไปตามความยาวของมันอย่างเชื่องช้า ใช้นิ้วขยี้ส่วนปลายอีกคราจนโทโดโรกิสะดุ้งโหยง
“คุณ..มุรายามะ” โทโดโรกิหอบหายใจ “..ได้โปรด”
ใบหน้าที่มองมาอย่างขอร้องนั้นทำให้หัวใจกระตุก เขาใช้มือรวบแกนกายทั้งของเขาและของเด็กหนุ่มไว้ในมืออีกครา ก่อนจะรูดสาวมันอีกครั้งจนเด็กหนุ่มปลดปล่อยความต้องการออกมาเลอะหน้าท้องของพวกเราทั้งคู่ เหลือเพียงมุรายามะที่ยังไม่ถึงฝั่งฝัน ชายหนุ่มกัดฟันแน่นยามที่โทโดโรกิเป็นฝ่ายกอบกุมแกนกายของเขาไว้ด้วยมือทั้งสองข้าง ดวงตาฉ่ำน้ำปรือมองเขาอีกครา แม้ว่าริมฝีปากแดงช้ำกำลังยกยิ้มร้ายอยู่ก็ตาม
“ขอร้องฉัน”
“รู้รึเปล่าว่าฉันทำได้มากกว่าขอร้องโทโดโรกิจังอีกนะ” เขากระซิบเสียงแหบพร่า
“ก็ลองดูสิ”
ไม่ทันจบประโยคดี ราชาภาคค่ำก็จับอีกฝ่ายนอนคว่ำ ร่างกำยำขึ้นคร่อมเด็กหนุ่มตัวสูง สองมือล็อคข้อมือของคนชอบท้าทายไว้ไม่ให้ดิ้นรนไปไหน ใช้ส่วนกลางลำตัวที่แข็งขืนถูกับก้นนุ่มไปมาจนคนใต้ร่างดิ้นไปมา
“อย่าเอามันเข้ามา” โทโดโรกิสั่งเสียงอู้อี้ ขยับตัวไปมาอย่างไม่เป็นสุข
มุรายามะยกยิ้มขยับแกนกายถูไถกับก้นของอีกฝ่ายไม่นานนักก็ปลดปล่อยความต้องการออกมา เขาไม่ได้สอดใส่อย่างที่โทโดโรกิสั่ง ปล่อยให้คนใต้ร่างหลุดจากพันธนาการด้วยรอยยิ้ม ในขณะที่โทโดโรกิไม่ขยับร่างกาย เพียงแค่หันใบหน้ามามองที่ก้นของตนที่เลอะไปด้วยน้ำสีขาวขุ่นของเจ้าของห้องด้วยสายตาหงุดหงิด
“ก็ไม่ได้ใส่เข้าไปสักหน่อย”
“รู้แล้ว”
“แต่ก็คงต้องอาบน้ำอีกรอบแล้วล่ะ” มุรายามะสรุป หันมาทำหน้าทะเล้นใส่เด็กหนุ่มที่ลุกขึ้นยืน น้ำสีขุ่นไหลไปตามเรียวขา โทโดโรกิหรี่ตามองอย่างคาดโทษ เดินหนีเข้าห้องน้ำไปโดยที่มีมุรายามะวิ่งตามเข้าไปด้วยอีกคน
“ออกไป”
“อาบด้วยกันดีกว่าเนอะ”
“มุรายามะ!”
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น